
We moeten al zoveel dingen onthouden. Woensdag komt na Dinsdag. Je NS kortingskaart gaat pas in na 9 uur. En het is paardebloem, maar berenklauw. Met het onthouden van de eerste twee heb ik nog wel vrede. Hierin is enigszins een soort logica te ontdekken. Maar die laatste? Begrijpen mensen het woord actie niet wanneer er aktie staat? Wordt een zin onbegrijpelijk wanneer je ervoor kiest een voltooid deelwoord te verwennen met een extra T? Maar helaas denken taalpuristen daar anders over. Het leidtt af schijnt. Bofendien straald er een sekere domhijd fanav, zeggen ze.
Persoonlijk ben ik van mening dat het schrift is uitgevonden om een boodschap over te brengen. En niet om elkaar te controleren hoe goed we de verhernieuwde versie van het groene boekje kennen. Ik was dan ook van plan om vanaf nu af aan elk woord dat ik schrijf fout te spellen, puur uit principe. Als symbolische daad tegen al die taalpuristen die elkaar opgeilen met weer een nieuwe spellingsregel, of uitzondering. Dus had ik vrolijk en blij een blog getikt met allerlei olijke spelfouten erin. Maar toen ik dat terug las begon dat toch ergens te irriteren. Ergens in mij schuilde blijkbaar ook een taalpurist. Uit de tekst straalde eens soort achterlijkheid. Een kinderachtig niveau waarmee ik me op geen enkele wijzen mee wens te associëren. Er zat niets anders op dan me gewonnen te geven en me braaf aan de regels te houden. Dus vandaar:
- Tegenwoordige tijd, normale zinnen: ik [stam], jij [stam]+t, hij [stam]+t
- Tegenwoordige tijd, geïnverteerde zinnen (bv. vragen): [stam] ik, [stam] jij, [stam]+t hij Nooit, never, jamais een d toevoegen aan een werkwoord in tegenwoordige tijd als er nog geen d in stond. En dus ook nooit dt in zo'n geval! Vervang in geval van twijfel het werkwoord door 'werken'. Zo hoor je direct of je een t moet toevoegen of niet.
- Bevelen: gewoon de stam van het werkwoord. Geen t toevoegen!
- Voltooid tegenwoordige/verleden tijd: nooit, never, jamais dt! De laatste letter is d of t al naargelang de "regel van 't kofschip". Vergeet deze regel. Vervoeg gewoon het werkwoord in de verleden tijd: "het gebeurde", je hoort een d dus de laatste letter van "het is gebeurd" is ook een d.
- Gij/ge: in de tegenwoordige tijd vervoegen zoals bij 'u' of 'hij'. Dus "gij wordt". Vermijd de verleden tijd, de correcte vervoeging ziet er vies uit en de minder vies uiziende vervoeging is fout :)
- Werkwoorden uit het Engels: vervoegen zoals een gewoon Nederlands werkwoord, met het werkwoord als stam. Dus "ik save, jij savet, hij heeft gesaved". Er zijn wat complicaties, zie de laatste paragraaf van deze tekst.
- Alexander Thomas, 2004 Deze tekst mag niet gekopieerd worden zolang de naam van de auteur vermeld blijft! Denk erom hé! De internetpolitie weet je te vinden!