Als je maar eerlijk bent hé

Het grote probleem van de landelijke politiek heden ten dagen is dat het plebs de hoge heren in Den Haag niet meer vertrouwd. Het zijn wereldvreemde zakkenvullers die burgers lastig vallen met belastingen en regels. Ze hebben totaal geen idee wat er in de samenleving speelt en ze zijn eigenlijk alleen met zichzelf bezig.



Politici reageren op deze kritiek door hard over zichzelf na te denken. Wat is mijn imago? Wat wil het plebs dan wél horen? Hoe kom ik authentiek over? Het zijn de vragen die de rode draad vormden in de Wouter Tapes. En het zou ook de rode draad geweest zijn bij de Jan Peter Tapes of welke andere tapes dan ook. En het is allemaal wel te begrijpen, maar o zo funest voor de politieke geloofwaardigheid.

En het hebben van een politiek systeem van meerdere partijen is natuurlijk mooi voor minderheden. En dat een minderheidsgroep zoals dieren een stem hebben is natuurlijk verschrikkelijk democratisch. Voor de geloofwaardigheid van de politiek zou een 2-partijen stelsel beter zijn. Gewoon OSM (ons soort mensen) tegen hullie. En wat OSM dan precies inhoud dat vechten we dan onderling wel uit. Geen informatie, formatie of op de koffie bij Bea. Niks van dit alles, gewoon de dag na de verkiezingen duidelijkheid en aan de slag.

Maar voorlopig zitten we met tien verschillende partijen in de kamer en er zit er geen een bij die mijn goedkeuring kan dragen. "Eigenlijk" ben ik een D66-er. Maar ja, tegenwoordig zou ik nog liever bekennen dat ik "eigenlijk" een neus fetish heb dan dat ik een D..jeweetel ben. Nee, D66 ligt op haar sterfbed en een helende messias zie ik niet zo een twee drie opstaan. Ze verloor haar eerste geloofwaardigheid toen van Mierlo in 1994 Minister van buitenlandse Zaken werd en niet Binnenlandse. En sinds Balkenende II kan ik het niet meer opbrengen om een eigenlijke D66-er te zijn.

De laatste verkiezingen waren dus ook weer moeilijk. In het bejaardentehuis waar ik mijn leider mocht kiezen heb ik zeker 10 minuten voor de stemcomputer gestaan. De mevrouw van het stembureau vroeg voorzichtig of ik een beetje op wou schieten. Er had zich inmiddels een kleine rij actief burgerschap achter mij gevormd. Ik glimlachte en zei vriendelijk dat ze haar brutale bek moest houden. Waar haalt ze het lef vandaan om het democratisch proces zo te verstoren? Gewoon geen greintje respect voor het kiesrecht. Maar weer 10 minuten later werd de rij actief burgerschap wel erg lang en bovendien begon de mevrouw van het stembureau toen ook al te dreigen met de politie. Radeloos heb ik toen op de PvdA gestemd. Gewoon een PvdA-er ergens op het midden van de lijst. Als je middelmatig stemt moet je het ook goed doen. 10 minuten later op weg naar huis had ik al weer spijt. Met tranen in mijn ogen ben ik nog terug gegaan naar het bejaardentehuis om mijn stem te veranderen in een blanco stem. Maar daar aangekomen zag ik twee politieauto‘s voor de deur staan, dus toen ben ik maar weer terug naar huis gegaan.

Ik zou zo graag een politicus zien die eerlijk is. En met eerlijk bedoel ik woordenboek eerlijk. Een politicus die midden in verkiezingstijd durft te zeggen "Wat mijn tegenstander hier zegt klopt wel. Als je op mij stemt gaan de gepensioneerden er inderdaad op achteruit. Daar kies ik voor om de kwaliteit van de zorg en het onderwijs te verbeteren." Of die bij het flyeren op straat tegen iemand durft te zeggen "U vindt klimaatsverandering een groot probleem? Dan kunt u beter Groenlinks stemmen, onze partij gelooft daar niet zo in." Een politicus die niet bang is om stemmen te verliezen in ruil voor geloofwaardigheid. Eigenlijk een politicus zoals Bas van der Vlies is. Je kan veel van die man zeggen, maar geloofwaardig is hij wel. Natuurlijk is het naïef te denken dat er ooit een politicus opstaat die een kleine groep gelijkgestemde stemmers verkiest boven een grote massa die hem/haar het voordeel van de twijfel geeft. Het verleiden van de kiezer is nu eenmaal deel van het politieke spel. Maar mocht er ooit een persoon opstaan die zijn geloofwaardigheid belangrijker vindt dan zijn machtspositie. Mijn stem krijgt ie, omdat ik "eigenlijk" wel in eerlijkheid geloof.