
Een paar seconden keken de hamster en ik elkaar strak aan. En ik vroeg me af waar hij zo'n klein hoedje op de kop had getikt. Want zulke kleine hoedjes kan je in Zwolle in ieder geval nergens kopen. Maar de hamster was mij voor. Hij kamde een paar keer met zijn pootjes door zijn gekrulde snor en zong toen de poëtische zin tot mij: 'Ik ben het hamster van de wonderschone visioenen.' 'Wat een kutnaam' dacht ik. Maar ik ben een beleefd mens dus zei ik 'o ja goh.' 'Luister Frank, jij moet de studie machthebben gaan volgen daar ligt jouw hart. Luister naar mijn visioen en je zult gelukkig worden.'
'O ja goh grappig, ik heet eigenlijk Freek trouwens.' chagrijnig keek de hamster mij aan. 'Zie ik eruit alsof mij dat wat kan schelen? Ik ben godverdomme al de hele nacht bezig visioenen uit te delen aan lamzakken zoals jij.' 'o ja goh..' 'Enige idee hoe kut het openbaar vervoer hier in het oosten is in het midden van de nacht? Nee natuurlijk niet! Meneer is veel te druk bezig met zijn eigen naam kloothommel.' Daarop klapte hij zijn parapluutje open en zweefde hij het raam uit. 'Eigenaardig beestje' dacht ik.
Het weekend daarop vertelde ik mijn ouders dolblij over het hamster en zijn visioen. Maar echt enthousiast werden ze er niet van. Mijn moeder bleef maar vertellen dat ze zich zorgen maakte over mijn drugsgebruik. Terwijl mijn vader alleen maar zei: 'Als je maar niet denkt dat wij dat gaan betalen!' En mijn broertje? Die vroeg gelukkig alleen maar of ik meeging naar Vitesse volgende week. Dat dan weer wel.
Afijn nou das dus een beetje het verhaal achter mijn keuze om Polotiekiologie te gaan studeren. Mochten mensen nu ontroerd zijn geraakt door dit gepassioneerde levensverhaal en zich afvragen of er nog een moraal in het verhaal zit. Het moraal is. 'Ook al lijkt een pratende hamster met snor op een slechte trip, plaats het op je blog dan lijkt het nog best wel hip.'
Morgen het verhaal van mijn ontgroening. Daarin komt helaas geen hamster in voor. Wel een gearticuleerde Surinamer, een rechtse punker, een dozijn ballen en Boris van der Ham.