Bartje zoekt het geluk in Uruzgan

Hollanders zijn echte wereldburgers. We trekken de ganse globe over om te handelen, vakantie te vieren of arme mensen te helpen. Gewapend met de illusie dat we perfect Engels kunnen veroorzaken we meer culturele tsunami's dan enig ander volk. Zelfs de Noordpool blijft niet gespaard. Van Tokio tot Timboektoe klinkt de kreet: `Hey Kees, volgens mij zijn dat ook Nederlanders!´

Er is een ding waar we internationaal gezien niet zo goed in zijn en dat is oorlog voeren. Niet dat 'onze jongens' mietjes zijn, integendeel zelfs, maar we houden niet zo van dat compromisloze geschiet. Nederland heeft dan ook sinds 1830 geen oorlog meer gewonnen. (Nou niet beginnen over de WOII want dat waren Canadezen.) Liever houden we ons bezig met opbouwdingen. Gewoon gezellie met de plaatselijke aannemers rond de tafel, kopje rooibos erbij en dan prijsafspraken maken. Aannemers happy, wij happy en verder niet teveel zeiken, das de Dutch approach! Dus toen er een plekje vrij kwam in Afghanistan was Nederland er als de kippen bij. Want zo´n buitenkansje krijg je niet vaak zeg. Een land mogen opbouwen waar sinds Alexander de Grote niks meer gebouwd is. Waar hebben we het aan te danken.

We schakelen even over van sarcastisch naar verontwaardigd want het is natuurlijk grof schandalig misdadig hoe we in Uruzgan zijn beland. Dat je als Premier je best doet om een partijgenoot een internationale topbaan te bezorgen is prima. Zelfs wanneer die partijgenoot de allerslechtste Fractievoorzitter ooit is geweest. Korte lijntjes hebben met de Secretaris-Generaal van de NAVO kan nooit kwaad. Behalve als de prijs daarvoor bestaat uit slaafs Amerika volgen, dan is dat korte lijntje toch meer een knellende handboei. Veel lol heeft Nederland in iedergeval nog niet gehad aan de benoeming van Jaap de Hoop Scheffer als NAVO-baas.

Maar de Afghanen hebben onze hulp nodig! Roept een grote meerderheid in de tweede kamer. Dat kan wel zo wezen maar dan moet je wel wat te bieden hebben. Wij hebben de inwoners van Uruzgan niet zoveel te bieden. De enige twee plekken die de Nederlandse troepen echt onder controle hebben zijn twee zwaarbewaakte forten. De Afghaanse militairen die we trainen/leiden worden soms een half jaar niet uitbetaald. En o ja we hebben al 25 miljoen euro kunnen(!) uitgegeven aan de wederopbouw. Op een bevolking van 300.000 mensen is dat toch al gauw 80 euro p.p Met andere woorden: We zitten daar in een omgekeerde gevangenis om soldaten op te leiden voor de plaatselijke Warlords en besteedden evenveel geld aan wederopbouw als een gemiddeld gezin uitgeeft na een avondje van der Valk.

Den ganse missie kost 1,2 miljard, maar dan heb je ook niks. Waarom helpen we de wereld niet met iets waar we goed in zijn: Dijken! In Bangladesh gaan elk jaar mensen dood wegens een gebrek aan droogte. Daar kunnen we echt een verschil maken.. voor wel 2 miljoen mensen! Bovendien kost dat slechts een tiende van wat we nu over de balk smijten..